Je kunt je blindstaren op wat er niet meer is, of kijken hoe je haar juist bij je houdt. Voor iedereen die zijn of haar moeder vandaag mist heb ik dit gedichtje geschreven. Fijne Moederdag!
Moederdag
Street food
Je vindt er eigenlijk in iedere stad of ieder dorp wel een. Soms komen ze bij elkaar, of zijn ze met z’n tweeën. Ook in Amsterdam. Of misschien juist in Amsterdam. Waggelend struinen ze de eeuwenoude straten af. Op de fiets probeer je ze zoveel mogelijk te ontwijken. Soms ontstaat er ruzie met een soortgenoot... Lees verder →
Kaas is grijs
En bepaald geen allemansvriend. Behalve wanneer je vis eet, dan weet hij je te vinden. Hij woont op stand, maar beseft zich dat niet. Als je onverwacht te dicht in zijn buurt komt loopt hij schichtig weg. Maar op andere momenten zoekt hij juist contact en is hij heel benaderbaar. De eethoek, met de houten... Lees verder →
Goud in de Leliedwars
Zo maar een paar dagen in de Tweede Leliedwarsstraat. In mijn hol, zoals een vriend mijn tijdelijke verblijf noemt. Aan de overkant de goudsmid, iedere ochtend om 09 uur komt hij op zijn fiets aan, haalt de deur van het slot en gaat naar binnen. Een wit t-shirt. Het grijze vest van joggingstof hangt nonchalant... Lees verder →
‘Bussen haarlak en touperen’
Vandaag zou mijn moeder 74 jaar geworden zijn. Zij was mijn grootste fan en ik weet zeker dat zij dit verhaal, dat ik achteraf over haar geschreven heb, heel mooi gevonden zou hebben. Dit is mijn eerbetoon aan haar. Wanneer komt Puck weer? Vraagt ze steevast als ik bel. Ze kreeg van mij dan wel... Lees verder →
Claskes Schrijfhuis 