Fryslân boppe

De wind is gaan liggen. Nog een paar weken tot het einde van de meteorologische lente, al voelt het als herfst. Ik kijk naar de traag wuivende rietkragen, lange stengels met boven in een klein, pluizig pluimpje. Achter het riet beginnen de eindeloos lange groene weiden. In de verte draait een watermolen met stalen wieken, als een vogelverschrikker op het land. Heel in de verte de donkere contouren van een boerderij. In geen velden of wegen een dorp of stad te bekennen. Zag Nederland er vroeger zo uit? De wind ruist altijd iets, overdag de kwetterende vogels, afgewisseld door een gakkende gans of een kwakende eend en ‘s nachts de oorverdovende stilte. Dan klinkt ineens de dieselmotor die langzaam op gang komt. Een lage, zware, brommende toon. De boot komt van zijn plek en duwt het water met kleine golfjes voor zich uit. Weg alle rust.

Een gedachte over “Fryslân boppe

Voeg uw reactie toe

Geef een reactie

Vul je gegevens in of klik op een icoon om in te loggen.

WordPress.com logo

Je reageert onder je WordPress.com account. Log uit /  Bijwerken )

Twitter-afbeelding

Je reageert onder je Twitter account. Log uit /  Bijwerken )

Facebook foto

Je reageert onder je Facebook account. Log uit /  Bijwerken )

Verbinden met %s

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑

%d bloggers liken dit: