Trouwring in een stuk zeep

De foto waarop Michette van Eijseren-Harder (89) als klein kind met haar moeder staat, is het enige wat haar herinnert aan het huis waar ze in Batavia geboren is. Haar Franse moeder werkt als receptioniste in Parijs wanneer zij haar vader tijdens zijn verlof in die stad ontmoet. Hij is stuurman bij de Koninklijke Pakketvaart... Lees verder →

Hoe hij rook weet ik nog precies

Sinds haar trouwen woont Diet te Laak (87) samen met haar man in hetzelfde huis, aan de rand van Zutphen. De muur bij de eethoek hangt vol met foto’s die herinneren aan een leven lang samen met haar man en kinderen. De zeilboot, de kinderen en kleinkinderen. Een neef ontdekte nog niet zo lang geleden... Lees verder →

Bamboehekken met prikkeldraad 

Aan de Bobeldijk in Berkhout staat een monumentale stolpboerderij uit circa 1860. Deze wordt verbouwd door de zoon van mevrouw Caty Bartstra (92). Nu haar man is overleden heeft ze zelf haar intrek genomen in de verbouwde en gerenoveerde voormalige schuur, aan de zijkant van het huis. Door al het houtwerk en door het interieur... Lees verder →

Indië zit in mijn zintuigen

Langs de IJssel in Deventer woont mevrouw Mady Schoenmaker-Ament (82). Vanuit het statige pand kijkt ze uit over het water, een prachtig uitzicht. Het appartement op de eerste etage is licht, aan de muren hangen kunstwerken. “Er zit ook werk van onze dochter bij”, zegt Mady strots. Tot dat ze kinderen krijgt, woont Mady dan... Lees verder →

Vlechtwerkjes van Javaanse klei

Vanuit het atelier van Frank Tromp de Haas (92) kijk je uit op het Vondelpark. Hier woont de kunstenaar nog steeds zelfstandig. Zijn eten wordt bezorgd, en de traplift langs de steile trap zorgt ervoor dat hij veilig boven komt. De woonkamer is een grote werkruimte, met schilderijen, beeldhouwwerken en kunstenaarsbenodigdheden. Rechts van de deur... Lees verder →

‘Zo ver de wereld reikt’

De zon schijnt volop door de ramen van het lichte en ruime appartement van Ad Jansen (96). Sinds twee jaar woont hij in Insula Dei, een woonzorgcomplex in Arnhem. Iedere dag wandelt hij nog met zijn rollator door de mooi aangelegde tuin. Als het even kan twee keer. Zo blijft hij fit. Aan de kapstok... Lees verder →

‘We hebben heel veel geluk gehad’

Het appartement in het historische stadje Doesburg is netjes en modern ingericht. Dick Kampen maakt een jonge indruk. Dat hij de week na het interview 81 wordt, zou je zo niet zeggen. Volgens kleindochter Sophie heeft haar opa een fotografisch geheugen. Dat moet ook wel, anders zou hij zich niet zoveel herinneren over zijn eerste... Lees verder →

‘De Molukken is en blijft mijn thuis’

Ze is niet alle dagen meer even helder, vertelt haar zoon Roberto Wattimena als we contact hebben voor het maken van een afspraak. Ik wil het toch proberen, want ook de Molukse kant van ons koloniale verleden wil ik belichten. Jacoba Halussij is inmiddels 87 jaar en woont, dankzij de hulp van haar kinderen, nog... Lees verder →

‘Het was altijd ‘bitter-sweet’

Ze ziet er heel Hollands uit, toch heeft mevrouw Tempelman (89) iets van Indonesisch bloed. Ze lijkt op de Altona’s, de Hollandse tak van haar vader, zegt ze zelf. Ze heeft nooit lang op een plek gewoond: geboren in Indonesië, verhuisd naar Nederland, de Verenigde Staten en nu weer terug. Ze overleefde het Jappenkamp waar... Lees verder →

Maak een website of blog op WordPress.com

Omhoog ↑