Ze is niet alle dagen meer even helder, vertelt haar zoon Roberto Wattimena als we contact hebben voor het maken van een afspraak. Ik wil het toch proberen, want ook de Molukse kant van ons koloniale verleden wil ik belichten. Jacoba Halussij is inmiddels 87 jaar en woont, dankzij de hulp van haar kinderen, nog... Lees verder →
Ze ziet er heel Hollands uit, toch heeft mevrouw Tempelman (89) iets van Indonesisch bloed. Ze lijkt op de Altona’s, de Hollandse tak van haar vader, zegt ze zelf. Ze heeft nooit lang op een plek gewoond: geboren in Indonesië, verhuisd naar Nederland, de Verenigde Staten en nu weer terug. Ze overleefde het Jappenkamp waar... Lees verder →
Het is al weer meer dan een jaar geleden dat ik aan het laatste verhaal voor mijn boek schreef. Er is veel gebeurd: de boekpresentatie, lezingen, voorleessessies. Bijzonder leuke momenten om herinneringen levend te houden. Dit wil ik vooral ook blijven doen. Maar toch mis ik ook wat. En dat is het doen van interviews,... Lees verder →
Een nieuw jaar met nieuwe plannen. Vorig jaar gaat mijn herinnering in als de afronding van het boek en de presentatie. Iedere week ontvang ik wel een reactie van iemand die het boek zelf gelezen heeft of cadeau heeft gedaan. Ik krijg er mooie inzichten door. “Mijn oma leest eigenlijk nooit, maar jouw boek heeft... Lees verder →
Begin oktober kwam de vrachtwagen met 500 exemplaren van 'Lang zal ze leven' en ik kon eindelijk beginnen met het verspreiden. Wat leuk om al die reacties te ontvangen. Ik kwam al heel snel tot de conclusie dat de generatie 70+ een groot fan is. Het boek gaat van moeder, naar dochter en vervolgens door... Lees verder →
Met deze zin begon het allemaal. In 2015 leerde ik via een cursus ‘oral history’, hoe je de herinneringen van oudere mensen kunt vastleggen in tekst. Annegriet Wietsma, die de cursus gaf, wist mij zo te raken, dat ik toen dacht ‘hier wil ik meer meedoen.’ Het is een hele andere manier van interviewen dan... Lees verder →
In een tweekamerappartement in Dronten zit Albert Vis (94) opgewekt in zijn relaxfauteuil bij het raam. Het is niet groot, maar groot genoeg vindt hij zelf. In zijn slaapkamer staat een hometrainer. Iedere dag maakt hij nog een ommetje of een rondje op zijn elektrische scooter. Behalve als het regent. Daar heeft hij een hekel... Lees verder →
In een rustige straat in een klein dorp in Gelderland woont Elisabeth (84) nog steeds zelfstandig in een twee-onder-een-kapwoning. De lange oprit naast het huis is niet meer nodig, autorijden doet ze sinds een jaar niet meer. Met pijn in haar hart heeft ze haar auto aan een van haar kinderen gegeven. Want ongelukken maken... Lees verder →
Mevrouw Van der Bilt Verscholen in het bos van Wageningen-Hoog staat, aan de Eekhoornlaan nummer 5, het huis van mevrouw Van der Bilt (78). Geboren en getogen in deze streek is mevrouw Van der Bilt meteen enthousiast als ik haar opbel voor het maken van een afspraak om te praten over haar herinneringen over de... Lees verder →
Gerard Gademan (84), geboren in Oosterbeek, vertelt over zijn avonturen op en rondom de landgoederen in de buurt: “Ik hield van zwerven. Als kind uit een groot gezin van negen kinderen kon je altijd wel ontsnappen om er op uit te trekken. In 1943 werkte mijn vader op Hotel de Bilderberg, en mijn moeder had... Lees verder →
Claskes Schrijfhuis 